سال ها چه زود از پی هم در گذرند ،از هم پیشی میگیرن که کی زودتر میگذره و
کی دیرتر . من اینجا ،تنها از پشت پنجره ی دلم گذر زمان رو نگاه میکنم
یکی پس از دیگری میان و میرن .سهم من اینجا ماندن و خاطره جمع کردن شده .
چی میشد اگه زمان رو میشد برگردوند ،میشد سفر کرد به گذشته ،به چندین سال پیش
به در کنار هم بودن ،در هوای هم نفس کشیدن .
گاهی وقت ها دل آدم عجیب تنگ میشه .سرشارم از کلّی خاطره ،که خوب و بدش اصلاً
مهم نیست .مهم بودنشون که هستن ،که هروقت دلتنگ میشی ،سری بهشون میزنی
مرور میکنی تو دل خودت . کی و چی و کجاش هم مهم نیست .
با بودنشون آدم هیچوقت تنها نیست .
یک روزایی بود که خیال میکردی عاشقی ، که دوستش داری ،که اون خاطره زیر برف ، اون قاب حک شده تو یک روز سرد زمستونی موندگار میشه و همیشگی .
خیال میکردی اگه اون روز که ملتمسانه گرفتن دستاتو ازت خواست و تو بیرحمانه دست رد
به سینش زدی ،دوباره برمیگرده . میاد روزی که هیچ قانون و حکمی جلوی گرفتن دستشو ازت
نمیگیره .یاد اون روز که طاقت حرف زدن بدون دیدن چشماتو نداشت بخیر .
یاد دلشوره هاش ،نگاه هاش .
یاد اون نگاه بخیر ،شب جمعه کنار گلزار شهدا ،نگاهی که هیچوقت نابود نشد.
یاد حتی اون دعوا ها که همه باورشون کردن ،جز خودم و خودت .
یادته بهت قول دادم نیمه ی گمشده ی دل کسی نشم ؟ تو بهم خندیدی .
که محال ! امکان نداره . یادته ازم پرسیدی ،اگه برام کارت دعوت عروسیتو بفرستی
میام یا نه ؟ .....
چقدر نامهربون شده بودی . یادته ؟
دیشب مهربونت بعد از سه سال خوابتو دید . دید که ازدواج کردی و همچیو فهمید ......
بیا پرواز کنیم کنار هم
بیا پرواز کنیم تو بال هم
کاشکی چشمات مال من بود
تو سرت خیال من بود
مثل من که آرزومی ،آرزوت مثال من بود
کاشکی دستامون رو زنجیر میبستیم ما بهم
همجا داد میزدیم که عاشقیم
عاشق هم!
منبع:ققنوس عشق