فال نیک

گفتی : غزل بگو ! چه بگویم ؟ مجال کو ؟


شیرین من ، برای غزل شور و حال کو ؟


پر می زند دلم به هوای غزل ، ولی


گیرم هوای پر زدنم هست ، بال کو ؟


گیرم به فال نیک بگیرم بهار را


چشم و دلی برای تماشا و فال کو ؟


تقویم چهارفصل دلم را ورق زدن


آن برگهای سبز ِسرآغاز سال کو ؟


رفتیم و پرسش دل ما بی جواب ماند


حال سوال و حوصله ی قیل و قال کو ؟




قیصر امین

شعر

منو درگیر خودت کن

تاجهانم زیرو رو شه

تا سکوت هر شب من

با هجومت رو به رو شه

بی هوا بدون مقصد

سمت طوفان تو میرم

منو درگیرخودت کن

تا که آرامش بگیرم

با خیال تو هنوزم

مثل هر روزو همیشه

هرشب حافظه ی من

پر تصویر تو میشه

با من غریبگی نکن

با من که درگیر توام

چشماتو از من برندار

من مات تصویر توام

تو همینجایی همیشه

با تو شب شکل یه رویاست

آخرین نقطه دنیا

تو جهان من همینجاست

تو همینجایی و هر روز

من به تنهایی دچارم

منو نزدیک خودت کن

تا تو را یادم بیارم

خداحافظ

فرصتی نیست تا بیندیشم
فرصتی نیست تا رسیدن مرگ
من به امید قطره ای باران
له شدم زیر دانه های تگرگ
فرصتی نیست تا بیندیشم
وقت رفتن همیشه نزدیک است
جاده ها پر ز اشتیاق منند
آسمان هم همیشه تاریک است
فرصتی نیست تا بیندیشم
شعله شمع رو به خاموشیست
لحظه ها را ز یاد خواهم برد
بهترین چاره هم فراموشیست
فرصتی نیست تا بیندیشم
ساده می گویمت خداحافظ
و تو را می سپارمت به خدا
و خداحافظت ... خداحافظ.
منبع:آلبالو